زنا با زن شوهردار از مواردی است که باعث ایجاد حرمت ابدی میان زانی و زانیه می گردد. این موضوع برای جلوگیری از فریب زنان شوهردار به دست مردان نادرست و لاابالی و قطع امید آنان برای ازدواج بعدی است.
در قانون مدنی ماده 1054 قانون مدنی تصریح می نماید :« زنا با زن شوهردار یا زنی که در عده رجعیه است موجب حرمت ابدی است ».
زن زانیه حتی بعد از طلاق گرفتن از شوهر خود نمی تواند با زانی ازدواج نماید. با توجه به مفهوم مخالف این ماده ، چنانچه زنا با زنی که در عده وفات یا عده فسخ نکاح است ، صورت بگیرد ؛ موجب حرمت ابدی نمی شود.
علت دوگانگی حکم ماده مشخص است. مطلقه رجعیه در حکم زوجه است و ممکن است هر آن زوج با قصد رجوع ، زوجیت سابق را بازگرداند. اما در عده فسخ نکاح و عده وفات چنین احتمالی وجود ندارد.
حکم تحریم ابدی زانی بر زانیه از ویژگی های مذهب شیعه است. مذاهب اهل سنت بالاجماع معتقدند که زنا موجب تحریم زانی بر زانیه نمی شود چه زن شوهردار باشد چه بدون شوهر.
زنا با زن شوهردار تقریبا در تمامی مذاهب و جوامع ، مذموم شمرده شده است ؛ حتی در جوامعی که جهان سوم محسوب می شوند و کمتر توسعه یافته هستند.
البته فارغ از مسئله حرمت زنا با زن شوهردار ، در قانون مجازات اسلامی ، برای زنا با زن شوهردار ؛ مجازات شلاق و حتی در مواردی اعدام پیش بینی شده است.
انعقاد نکاح با زن شوهردار
در قانون مدنی و در ماده 1050 برای مردی که با علم به حرمت نکاح و علم به شوهر داشتن زن ، با او انعقاد ازدواج می کند ، حرمت ابدی قائل شده است. منظور از نکاح نیز ، اعم از دائم و منقطع است. انعقاد عقد ازدواج با زن شوهردار وفق ماده های 643 و 644 قانون مجازات اسلامی ، واجد وصف کیفری است و همچنین موجب حرمت ابدی زن بر مرد می شود.
این ماده فروض مختلفی را بیان میدارد. ابتدای امر باید بیان داشت که وقوع نزدیکی موجب حرمت ابدی می باشد.
در فرض اول ؛ مرد نسبت به اینکه نمی تواند با زن شوهردار ازدواج کند آگاهی نداشته و مبادرت به انعقاد عقد ازدواج با زن شوهردار نماید. به طور مثال شخصی در جایی می زیسته که چند شوهری در آنجا رایج است. اگر آن شخص به اسلام درآید و نداند که در اسلام این امر ممنوع است و مبادرت به ازدواج با زن شوهردار کند ، حرمت ابدی به وجود نمی آید.
وکالت تخصص ماست >>>>>>> سودا اندیشان ستاره
فرض دیگر مربوط به موردی است که فرد عالم است که ازدواج با زن شوهردار ممنوع است ، ولی نمی داند فلان زن شوهر دارد یا خیر. باید متذکر شد که عاقد چه بداند که زن شوهر دارد و چه نداند ، بطلان چنین عقدی حتمی است.
فرق علم و عدم علم ، در حرمت ابدی ظاهر می شود که اگر آگاه باشد یعنی برای وی شبهه ای وجود نداشته باشد ، آن زن بر وی حرام همیشگی می شود.
انعقاد عقد ازدواج با زن در عده طلاق رجعی
طلاق زن از مرد به دو شکل بائن و رجعی امکان پذیر است. در طلاق بائن ، افتراق کامل بین زن و مرد حاصل می گردد و عده نگه داشتن هم صرفاً برای جلوگیری از اختلاط نسل می باشد. در زمان عده طلاق بائن ، به زن نفقه تعلق نمی گیرد. اما زنی که به طلاق رجعی از شوهر خود جدا می شود ، تا پایان عده مستحق نفقه است و مرد می تواند تا پایان عده بدون ایجاب مجدد ، زندگی سابق را بازسازی کند.
زنی که در طلاق رجعی است ، در حکم زوجه مرد می باشد ؛ زیرا امکان رجوع مرد به زن تا پایان مدت عده پیش بینی شده است. بنابراین ، زنی که در عده طلاق رجعی می باشد در احکام حرمت ، مانند زن شوهردار است.
بدانید و آگاه باشید : عدم تمکین ( نشوز ) و شرایط آن
حرمت ازدواج با فرزند نامشروع
وفق قسمت اخیر ماده 1045 قانون مدنی ، قرابت حاصل از شبهه و زنانیز در حکم قرابت مشروع است. بنابراین ، اگر فردی در اثر اشتباه موضوعی یا حکمی ، با کسی نزدیکی کند و در اثر آن فرزندی متولد شود ، نمی تواند با آن فرزند ، ازدواج نماید.
نزدیکی ناشی از اکراه نیز در حکم نزدیکی ناشی از شبهه است. بدین ترتیب که اگر زن و مردی هر دو بر زنا مکره شوند و در اثر آن فرزندی متولد شود ، حق ازدواج با آن فرزند را نخواهند داشت.
حکم فرزند متولد از زنا نیز مانند فرزند متولد از رابطه نزدیکی به شبهه است. البته در بین مذاهب اهل سنت ، شافعی ها و بعضی از مالکی ها معتقد به عدم حرمت هستند. اما شیعیان معتقدند که به هر حال در زنا نیز فرزند از زانی پیدایش یافته و عرفاً به چنین فردی فرزند اطلاق می شود و نفی ولد از جهت نسب و ارث و نفقه ، فقط به منظور نفی « آثار شرعیه » است.
